Triumph TR6
De Navigator is heilig.
Er zijn rally's waarin je rustig meedoet. En er zijn rally’s waar je all-in gaat. De Vogezen bijvoorbeeld, niet de eerste de beste heuveltjes. Bochtig, verraderlijk, en bij vlagen mooier dan goed
voor je concentratie is.
En daar reden wij, mijn broer en ik, in een Triumph TR6, officieel ingeschreven in de Tourklasse van de NRS Rally. Je weet wel een beetje toeren, genieten van het uitzicht, lunchen met stokbrood onder een boom.
Alleen… dat liep net iets anders.
Want ergens tussen het eerste dagdeel en de lunch op dag één schakelden we onbewust een standje bij: gas erop, strak sturen, geen seconde twijfelen. De TR6 bromde tevreden, de wegen werden
technischer, de snelheid hoger en opeens stonden we aan het eind van de dag hoog in de Sportklasse. Per ongeluk. Of
misschien ook niet.
Want eerlijk? We reden als bezetenen. Niet helemaal roekeloos. Maar wel precies op dat randje waar klassiek rijden overgaat in sport. De Triumph was scherp, de balans goed, en mijn broer de
navigator , echt foutloos. Echt foutloos. Geen gemiste afslag, geen omweggetje, geen enkele verwarring bij het bolletje-pijltje-systeem. Als een menselijke rallycomputer met karakter. En droge
humor.
De dag erna? Zelfde verhaal. En de dag daarna? Nog steeds.
We zweefden ergens tussen rijplezier en competitie, en ontdekten gaandeweg een oude waarheid: rally's win je niet met je rechtervoet. Niet met pk’s, of met een schreeuwende uitlaat. Rally’s win
je met teamwerk. Met een auto die je vertrouwt. En een navigator die je blind vertrouwt.
De TR6 deed precies wat we vroegen.
En mijn broer las de route alsof hij hem zelf getekend had.
Er is iets magisch aan die samenwerking.
Je zit letterlijk centimeters van elkaar af in een dampende cockpit op onbekend terrein, maar als het klopt dan klopt alles.
En op dat moment, daar tussen de dennenbossen en slingerwegen van de Vogezen, voelde ik het: die auto, die route, dat tempo, we waren geen toerrit-rijders meer. We waren rallyrijders.
Misschien niet officieel.
Maar zeker weten in hart en nieren.
En als er ooit een trofee zou zijn voor de navigator van het jaar ,dan zou ik wel weten wie hem moest krijgen.